International Journal of Hematology and Oncology 2020, Vol 30, Num 2 Page(s): 087-093
Yüksek Tümör Yükü Olan Lenfoma Olgularında Tümör Lizis Sendromunun Önlenmesi için Ön Faz Tedavinin Etkinliği: Kesitsel bir Çalışma

Ali OGUL1, Semra PAYDAS2, Mahmut BUYUKSIMSEK1, Abdullah Evren YETISIR3

1Adana City Training and Research Hospital, Department of Medical Oncology, Adana, TURKEY
2Cukurova University Faculty of Medicine, Department of Medical Oncology, Adana, TURKEY
3Sanliurfa Mehmet Akif Inan Training and Research Hospital, Department of Medical Oncology, Sanliurfa, TURKEY

Keywords: Lenfoma, Ön faz tedavisi, Tümör lizis sendromu
Bu çalışma, tümör yükü yüksek olan olgularda tümör lizis sendromunun (TLS) önlenmesinde faz öncesi tedavinin etkinliğini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Bu çalışma, orta ve yüksek TLS gelişme riski olan 42 lenfoma hastasını kapsamaktadır. Tüm olgulara ilk gün 1 mg vinkristin ve yedi gün boyunca 100 mg/gün prednizolondan oluşan bir ön faz tedavisi uygulandı. Daha sonra planlanmış geleneksel kemoterapi rejimleri verildi. Laboratuvar TLS’nin gelişimi konvansiyonel sitotoksik tedavinin sonunda değerlendirildi. Hastaların %85.6’sında B hücreli neoplazi ve %14.4’ünde T hücreli lenfoblastik lenfoma (TCLL) vardı. Vakaların %57.2’sinde yüksek ve %42.8’inde orta derecede TLS riski vardı. Toplam %42.8 vakada ön faz tedavisini takiben geleneksel tedaviden sonra laboratuvar TLS gelişti. Öte yandan, normal laboratuvar değer sınırlarını aşan %7.1 hasta vardı. Ek olarak, vakaların sadece %2.3’ünde TLS klinik bulguları vardı. PET-BT bulgularına göre %57.1’inde tam yanıt ve %40.5’inde kısmi yanıt vardı. Ön faz tedavisi yüksek tümör yükü olan olgularda TLS’nin şiddetini azaltabilir. TLS için orta ila yüksek riskli vakalarda ön fazı tedavisi başlangıç aşamasında kullanılabilir.