International Journal of Hematology and Oncology 2019, Vol 29, Num 4 Page(s): 227-237
Serviks Kanserinde BT ve MR Görüntü Eşliğinde Uygulanan Adaptif Brakiterapi de Hedef Volüm Tanımı ve Dozimetrik Parametrelerin (D90 HR-CTV, D2cc OAR) Fraksiyonlar Arası Değişikliklerinin Karşılaştırılması

Hazim Orhan KIZILKAYA1, Ayse Kutluhan DOGAN1, Zedef DAG2, Halime Can TURAN3, Donay Unluer AKSAN4, Nazmiye Deniz ARSLAN2

1Health Sciences University, Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Department of Radiation Oncology, Istanbul, TURKEY
2Health Sciences University, Yedikule Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Department of Radiation Oncology, Istanbul, TURKEY
3Health Sciences University, Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Department of Radiation Oncology,Medical Physics, Istanbul, TURKEY
4Health Sciences University, Samsun Training and Research Hospital, Department of Radiation Oncology, Samsun, TURKEY

Keywords: Serviks kanseri, 3-boyutlu brakiterapi, BT-eşliğinde brakiterapi, MR-eşliğinde brakiterapi, Adaptif brakiterapi
Bu çalışmamızda inoperabıl serviks kanserli hastaların brakiterapisinde 3B görüntü eşliğinde BT-MR planlarında HR-CTV, GTV ve RO (rektum,mesane ve sigmoid) doz-volüm parametrelerini karşılaştırmayı amaçladık. Nisan 2017- Aralık 2017 tarihleri arasında, inoperabıl serviks kanseri tanısı ile 50,4 Gy EBRT ile birlikte haftalık 40 mg/m² sisplatin uygulanan 20 hastaya, Nucletron Micro Selectron HDR afterloading cihazı ile haftada iki kez, her fraksiyonda genel anestezi altında tandem / ring aplikatörleri uygulandı. Her bir hastaya 5 fr x 6Gy‘lik doz reçete edildi. Yirmi hastanın 3 boyutlu brakiterapisinde, HR-CTV, GTV ve RO volümleri her hasta için BT ve MR görüntülerinde ayrı ayrı konturlandı. Her iki planlama yönteminin doz-volüm parametreleri (D90 HR-CTV ve D2cc RO) istatiksel olarak karşılaştırıldı. Ayrıca fraksiyonlar arası organ volüm değişiklikleri ve etkileri analiz edildi. BULGULAR: Sırasıyla ortalama BT ve MR HRCTV; 28.4 ±11 cm3; 19.0±8.1’ idi ( p< 0.001). BT ve MR HR-CTV ortalama EQD2 değerleri; 93.2 ±1.1Gy; 92.7±0.6 Gy olarak bulundu (p< 0.041). Rektum, mesane ve sigmoid ortalama D2cc değerleri, BT planlamada (sırasıyla; %17, %13.3 ve %22.8) MR planlamaya kıyasla daha yüksek bulunmuştur. Bu doz yüksekliği rektum ve sigmoid için istatiksel olarak anlamlıdır (p< 0.001). Ayrıca, fraksiyonlar arası organ volüm değişiklikleri ve HR-CTV ve OAR ortalama EQD2 değerleri her iki planlama yönteminde istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. MR eşliğinde brakiterapi planlamada hedef volümün en doğru şekilde belirlenebildiği, HR-CTV nin BT-planlamaya kıyasla daha küçük olduğu, böylelikle riskli organ dozlarının da daha düşük olabildiği gösterilmiştir.