International Journal of Hematology and Oncology
2018, Vol 28, Num 2 Page(s): 095-103
| Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |
Meta-Analiz ile Amplifikasyon Olmayan Meme Kanseri Hastalarında Polizomi 17’nin Etkisinin Aratıılması
Ezel O. TAS1, Sebnem SAG2, Ilker ERCAN3
1Uludag University Instıtute of Health Science, Department of Biostatistics, Bursa, TURKEY
2Uludag University Faculty of Medicine, Department of Medical Genetics, Bursa, TURKEY
3Uludag University Faculty of Medicine, Department of Biostatistics, Bursa, TURKEY
Keywords: Meta Analiz, , Polizomi 17, Meme kanseri, HER2, Amplifikasyon
Meme kanserli olgularda polizomi 17(P17)’nin bazı klinik bulgulardaki etkisine yönelik az sayıda ve küçük örneklem büyüklüklerinde çalışmalar olması nedeniyle meta analizi kapsamında P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda lenf nodu tutulumuna, östrojen reseptör, progesteron reseptör ve immünohistokimya üzerine etkileri incelenmiştir. P17’nin meme kanserli hastalar üzerine etkisinin meta analizi ile araştırılması amacı doğrultusunda “polysomy 17 breast cancer” anahtar sözcükleri kullanılarak, Haziran 2017 tarihine kadar, Pubmed literatür erişim sistemi taranmış ve 141 çalışmaya ulaşılmıştır. P17’nin meme kanserli hastalar üzerine immünohistokimya, lenf nodu tutulumu, östrojen reseptör, progesteron reseptör, üzerine etkisinin meta analizi ile araştırılması için incelenen yayınlardan 14 tanesi uygun bulunmuştur. Yayın yanlılığının olması durumunda trim fill yöntemi uygulandı. Heterojenlik olduğuna karar verilmesi durumunda rastgele etkiler modeli kullanılarak DerSimonian Laird yöntemi uygulanırken, yayınlarda homojenlik olması durumunda sabit etkiler modeli kullanılarak Mantel Haenszel yöntemi uygulandı. Bu çalışma sonucunda, lenf nodu tutulumunda P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda bir risk faktörü olduğu görülmüştür (OR= 1.84, p=0.001). P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda östrojen ve progesteron reseptörleri üzerinde risk faktörü olmadığı görülmüştür (OR= 0.94, p= 0.875; OR= 0.83, p= 0.387). İmmunohistochemistry (IHC) düzeyleri bakımından ise amplifikasyon olmayanlarda P17 immünohistokimyanın artışı yönünde bir risk faktörü olduğu görülmüştür (IHC[2+, 3+]/IHC[1+,2+,3+] OR= 6.15, p< 0.001; IHC[2+]/IHC[1+,2+] OR= 3.06, p= 0.002; IHC[3+]/IHC[1+,3+] OR= 19.92, p< 0.001; IHC[3+]/IHC[2+,3+] OR= 8.29, p< 0.001).
Ezel O. TAS1, Sebnem SAG2, Ilker ERCAN3
1Uludag University Instıtute of Health Science, Department of Biostatistics, Bursa, TURKEY
2Uludag University Faculty of Medicine, Department of Medical Genetics, Bursa, TURKEY
3Uludag University Faculty of Medicine, Department of Biostatistics, Bursa, TURKEY
Keywords: Meta Analiz, , Polizomi 17, Meme kanseri, HER2, Amplifikasyon
Meme kanserli olgularda polizomi 17(P17)’nin bazı klinik bulgulardaki etkisine yönelik az sayıda ve küçük örneklem büyüklüklerinde çalışmalar olması nedeniyle meta analizi kapsamında P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda lenf nodu tutulumuna, östrojen reseptör, progesteron reseptör ve immünohistokimya üzerine etkileri incelenmiştir. P17’nin meme kanserli hastalar üzerine etkisinin meta analizi ile araştırılması amacı doğrultusunda “polysomy 17 breast cancer” anahtar sözcükleri kullanılarak, Haziran 2017 tarihine kadar, Pubmed literatür erişim sistemi taranmış ve 141 çalışmaya ulaşılmıştır. P17’nin meme kanserli hastalar üzerine immünohistokimya, lenf nodu tutulumu, östrojen reseptör, progesteron reseptör, üzerine etkisinin meta analizi ile araştırılması için incelenen yayınlardan 14 tanesi uygun bulunmuştur. Yayın yanlılığının olması durumunda trim fill yöntemi uygulandı. Heterojenlik olduğuna karar verilmesi durumunda rastgele etkiler modeli kullanılarak DerSimonian Laird yöntemi uygulanırken, yayınlarda homojenlik olması durumunda sabit etkiler modeli kullanılarak Mantel Haenszel yöntemi uygulandı. Bu çalışma sonucunda, lenf nodu tutulumunda P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda bir risk faktörü olduğu görülmüştür (OR= 1.84, p=0.001). P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda östrojen ve progesteron reseptörleri üzerinde risk faktörü olmadığı görülmüştür (OR= 0.94, p= 0.875; OR= 0.83, p= 0.387). İmmunohistochemistry (IHC) düzeyleri bakımından ise amplifikasyon olmayanlarda P17 immünohistokimyanın artışı yönünde bir risk faktörü olduğu görülmüştür (IHC[2+, 3+]/IHC[1+,2+,3+] OR= 6.15, p< 0.001; IHC[2+]/IHC[1+,2+] OR= 3.06, p= 0.002; IHC[3+]/IHC[1+,3+] OR= 19.92, p< 0.001; IHC[3+]/IHC[2+,3+] OR= 8.29, p< 0.001).
| Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |