International Journal of Hematology and Oncology 2010, Vol 20, Num 4 Page(s): 220-228
Dissemine İntravasküler Koagülasyon Geliştirilen Tavşanlarda Adrenomedullin Düzeyleri ve Tedavi Etkinliği

Musa KARAKUKCU1, Turkan PATIROGLU1, Cigdem KARAKUKCU2, Yasemin A. TORUN1, M. Akif OZDEMIR1

1Erciyes University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Hematology and Oncology, Kayseri, TURKEY
2Erciyes University, Faculty of Medicine, Department of Biochemistry, Kayseri, TURKEY

Keywords: Dissemine intravasküler koagülasyon, Adrenomedullin, Heparin, Endotoksin
Adrenomedullin (ADM) 52 aminoasitten oluşan, adrenal medulla ve endotel başta olmak üzere pek çok organdan salgılanan bir peptiddir. Endotelden salgılanan bir peptid olarak ADM’nin koagülasyon üzerine etkileri çok az çalışmada incelenmiştir. Dissemine intravasküler koagülasyon (DİK) patofizyolojisindeki rolü ise bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı DİK geliştirilen tavşanlarda ADM düzeylerini belirlemek ve ADM’i tedavide kullanarak koagülasyon sistemi üzerine olası etkilerini araştırmaktır. Çalışma için her biri 8 erkek Yeni Zelanda tavşanından oluşan 4 grup (Kontrol, DİK, Heparin ve ADM) oluşturuldu. DİK grubunda E. Coli endotoksini infüzyon şeklinde verilerek standart bir DİK modeli geliştirildi. Bu modelde standart dozda heparin infüzyonu ile 0.05 μg/kg/dk dozunda ADM infüzyonu yapılarak tedavi sonuçları karşılaştırıldı. DİK geliştirilen tavşanlarda altıncı saat sonunda ortalama protrombin zamanı (PT) ve parsiyel tromboplastin zamanı (aPTT) değerlerinde belirgin uzama ile ortalama platelet sayısı, fibrinojen düzeyi, antitrombin (AT) ve protein C aktivitesinde belirgin düşme izlendi. Bu sonuçlar DİK bulguları ile uyumlu, kontrol grubu ve başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında anlamlı farklılık tespit edildi.

DİK grubunda başlangıç, ikinci ve altıncı saat ortalama ADM değerleri sırası ile 7.09±1.63, 8.10±1.55, 9.35± 0.76 ng/dl olup kontrol grubuna ve başlangıç değerlerine göre altıncı saat ADM değerleri istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu. Heparin ve ADM bu DİK modelinde tedavide denendi ancak ikisi de etkili bulunmadı. Sonuç olarak, DİK geliştirilen tavşanlarda ADM değerlerinin yükseldiği tespit edildi. ADM aşikar DİK tedavisinde etkili bulunmadı. Ancak erken fazlarda etkili olabileceği düşünülebilir.