International Journal of Hematology and Oncology
2008, Vol 18, Num 4 Page(s): 248-253
| Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |
Hepatosellüler Karsinomda Tedavi Yaklaşımları
Yeşim YILDIRIM1, Özgür ÖZYILKAN1, Hamdi KARAKAYALI2, Mehmet HABERAL2
1Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı, ANKARA
2Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anailim Dalı, ANKARA
Keywords: Hepatosellüler karsinom, Tedavi
Hepatosellüler karsinoma (HCC) özellikle viral hepatit insidansı yüksek olan Asya ve Uzak Doğu’da sık görülen bir tümördür. Viral hepatitlere bağlı kronik karaciğer hastalığı zemininde gelişen HCC da tedavi gerektiren sadece tümörün kendisini değil aynı zamanda altta yatan karaciğer hastalığıdır. Cerrahi rezeksiyon, küratif bir yöntem olmasına rağmen sirozun varlığı hastaların %90’nında rezeksiyona engel olmaktadır. Bununla beraber sıklıkla yaygın ya da çoklu lezyonlara rastlanıldığı için, hastalar küratif rezeksiyona uygun olmamaktadırlar. Karaciğer transplantasyonu hem altta yatan kronik karaciğer hastalığının tedavisinde hem de HCC tedavisinde kür sağlayıcı bir tedavidir, merkezimizde genişletilmiş kriterlerle yapılan karaciğer transplantasyonlarda oldukça başarılı sonuçlar alınmaktadır.
Cerrahi girişime uygun olmayan hastalarda lokal ablatif tedaviler gündeme gelmektedir. Transarteriel kemoembolisazyon (TACE), perkütan alkol enjeksiyonu (PAE) ya da radyofrekans ablasyon (RF) sık kullanılan yöntemler olup, küçük solid lezyonlarda etkili olabilmektedir.
Ekstrahepatik yayılım varlığında, cerrahi rezeksiyona uygun olmayan hastalarda sistemik kemoterapiler kullanılmaktadır. Sisplatin, doksorubisin, etoposit ve 5-Florourasil gibi pek çok ilaç tek başına yada kombine olarak kullanılmış ancak yanıt oranları %8-18 ile sınırlı kalmıştır. Sisplatin, interferon-alfa-2b, doksorubisin ve 5-florourasil (PIAF) kombinasyonu ile bu grup hastalarda yüksek yanıt oranı elde edilmiş olmasına rağmen doksorubisinle karşılaştırıldığında sağ kalım avantajı sağlamadığı görülmüştür. Ciddi morbiditesi olması nedeniyle bu kombinasyonun henüz standart olarak kabul edilmemektedir. Son yıllarda HCC da etkinliği gösterilen bir ajanda, Raf kinaz inhibitörü olan sorafenibdir. Faz III çalışmada plaseboya karşı anlamlı olarak sağ kalım avantajı sağladığı gösterildiğinden dolayı, sorefenib HCC’un tedavisinde umut verici gibi görünmektedir.
Yeşim YILDIRIM1, Özgür ÖZYILKAN1, Hamdi KARAKAYALI2, Mehmet HABERAL2
1Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı, ANKARA
2Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anailim Dalı, ANKARA
Keywords: Hepatosellüler karsinom, Tedavi
Hepatosellüler karsinoma (HCC) özellikle viral hepatit insidansı yüksek olan Asya ve Uzak Doğu’da sık görülen bir tümördür. Viral hepatitlere bağlı kronik karaciğer hastalığı zemininde gelişen HCC da tedavi gerektiren sadece tümörün kendisini değil aynı zamanda altta yatan karaciğer hastalığıdır. Cerrahi rezeksiyon, küratif bir yöntem olmasına rağmen sirozun varlığı hastaların %90’nında rezeksiyona engel olmaktadır. Bununla beraber sıklıkla yaygın ya da çoklu lezyonlara rastlanıldığı için, hastalar küratif rezeksiyona uygun olmamaktadırlar. Karaciğer transplantasyonu hem altta yatan kronik karaciğer hastalığının tedavisinde hem de HCC tedavisinde kür sağlayıcı bir tedavidir, merkezimizde genişletilmiş kriterlerle yapılan karaciğer transplantasyonlarda oldukça başarılı sonuçlar alınmaktadır.
Cerrahi girişime uygun olmayan hastalarda lokal ablatif tedaviler gündeme gelmektedir. Transarteriel kemoembolisazyon (TACE), perkütan alkol enjeksiyonu (PAE) ya da radyofrekans ablasyon (RF) sık kullanılan yöntemler olup, küçük solid lezyonlarda etkili olabilmektedir.
Ekstrahepatik yayılım varlığında, cerrahi rezeksiyona uygun olmayan hastalarda sistemik kemoterapiler kullanılmaktadır. Sisplatin, doksorubisin, etoposit ve 5-Florourasil gibi pek çok ilaç tek başına yada kombine olarak kullanılmış ancak yanıt oranları %8-18 ile sınırlı kalmıştır. Sisplatin, interferon-alfa-2b, doksorubisin ve 5-florourasil (PIAF) kombinasyonu ile bu grup hastalarda yüksek yanıt oranı elde edilmiş olmasına rağmen doksorubisinle karşılaştırıldığında sağ kalım avantajı sağlamadığı görülmüştür. Ciddi morbiditesi olması nedeniyle bu kombinasyonun henüz standart olarak kabul edilmemektedir. Son yıllarda HCC da etkinliği gösterilen bir ajanda, Raf kinaz inhibitörü olan sorafenibdir. Faz III çalışmada plaseboya karşı anlamlı olarak sağ kalım avantajı sağladığı gösterildiğinden dolayı, sorefenib HCC’un tedavisinde umut verici gibi görünmektedir.
| Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |