International Journal of Hematology and Oncology
2007, Vol 17, Num 3 Page(s): 143-150
| Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |
Primer Gastrointestinal Lenfoma Hastalarının Klinik Özellikleri ve Tedavi Sonuçları: Tek Merkez Deneyimi
İnci ALACACIOĞLU1, Mehmet A. ÖZCAN1, Murat MERAL2, Özden PİŞKİN1, Fatih DEMİRKAN1, Güner H. ÖZSAN1, Sermin ÖZKAL3, Bülent ÜNDAR1
1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji Bilim Dalı, İZMİR
2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, İZMİR
3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Bilim Dalı, İZMİR
Keywords: Lenfoma, Gastrointestinal, MALT, Diffüz büyük B-hücreli lenfoma
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bölümü’ne Eylül 1998 ile Nisan 2004 arası başvuran 24 primer gastrointestinal sistem (GİS) lenfoma hastası retrospektif olarak değerlendirildi. Kadın erkek oranı 1/1 olup, ortanca yaş 64’tü. Ortalama izlem süresi 43.8 aydı. 18’inde (%75) diffüz büyük B hücreli lenfoma (DBBHL), 6’sında (%25) mukoza ilişkili lenfoid dokunun ekstranodal marjinal zon B hücre lenfoması (MALT/MZBHL) mevcuttu. %83.3’ünde (20 olgu) hastalık midede sınırlıydı. Olguların %45.8’i evre I-II, %54.2’si evre III-IV’tü. Hastaların %54.2’sine cerrahi ve kemoterapi, %37.5’ine yalnızca kemoterapi, %4.2’sine radyoterapi, %4.2’sine radyoterapi ve kemoterapi uygulanmış, %4.2’si tedaviyi reddetmişti. Ortanca sağkalım süreleri 60±20 aydı. DBBHL’lar IPI’ye göre sınıflandırıldığında düşük ve orta-düşük risk grubunda yer alan olguların sağkalım sürelerinin, orta-yüksek ve yüksek grupta yer alanlara göre (120±44.9ay x 34±26.1 ay) (p=0.01), evre I ve II GİS lenfomaların sağkalım sürelerinin ileri evre olgulara göre (120±43.5 ay x 25±10 ay) (p=0.001) uzun olduğu izlendi. DBBHL ile MALT olguları arasında, cerrahi ve kemoterapinin birlikte uygulandığı grup ile yalnızca kemoterapi alan grup arasında tüm sağkalım açısından istatistiksel anlamlı fark izlenmedi.
Sonuç olarak GİS lenfoması klinik ve demografik özellikleri açısından heterojen bir hastalık olup, optimal tedavi yaklaşımı henüz net değildir.
İnci ALACACIOĞLU1, Mehmet A. ÖZCAN1, Murat MERAL2, Özden PİŞKİN1, Fatih DEMİRKAN1, Güner H. ÖZSAN1, Sermin ÖZKAL3, Bülent ÜNDAR1
1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji Bilim Dalı, İZMİR
2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, İZMİR
3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Bilim Dalı, İZMİR
Keywords: Lenfoma, Gastrointestinal, MALT, Diffüz büyük B-hücreli lenfoma
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bölümü’ne Eylül 1998 ile Nisan 2004 arası başvuran 24 primer gastrointestinal sistem (GİS) lenfoma hastası retrospektif olarak değerlendirildi. Kadın erkek oranı 1/1 olup, ortanca yaş 64’tü. Ortalama izlem süresi 43.8 aydı. 18’inde (%75) diffüz büyük B hücreli lenfoma (DBBHL), 6’sında (%25) mukoza ilişkili lenfoid dokunun ekstranodal marjinal zon B hücre lenfoması (MALT/MZBHL) mevcuttu. %83.3’ünde (20 olgu) hastalık midede sınırlıydı. Olguların %45.8’i evre I-II, %54.2’si evre III-IV’tü. Hastaların %54.2’sine cerrahi ve kemoterapi, %37.5’ine yalnızca kemoterapi, %4.2’sine radyoterapi, %4.2’sine radyoterapi ve kemoterapi uygulanmış, %4.2’si tedaviyi reddetmişti. Ortanca sağkalım süreleri 60±20 aydı. DBBHL’lar IPI’ye göre sınıflandırıldığında düşük ve orta-düşük risk grubunda yer alan olguların sağkalım sürelerinin, orta-yüksek ve yüksek grupta yer alanlara göre (120±44.9ay x 34±26.1 ay) (p=0.01), evre I ve II GİS lenfomaların sağkalım sürelerinin ileri evre olgulara göre (120±43.5 ay x 25±10 ay) (p=0.001) uzun olduğu izlendi. DBBHL ile MALT olguları arasında, cerrahi ve kemoterapinin birlikte uygulandığı grup ile yalnızca kemoterapi alan grup arasında tüm sağkalım açısından istatistiksel anlamlı fark izlenmedi.
Sonuç olarak GİS lenfoması klinik ve demografik özellikleri açısından heterojen bir hastalık olup, optimal tedavi yaklaşımı henüz net değildir.
| Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |